حسابداری اموال و تجهیزات چیست؟ کسب اطلاعات تخصصی و بررسی درباره اموال و تجهیزات توسط حسابدار شرکت از اصول اولیه این نوع حسابداری می باشد. کلیه دارایی هایی که در طی انجام پروژه و روند عملیات به کار می روند به دو گروه تقسیم می شوند:
به عنوان مثال برخی از دارایی ها مانند زمین، ماشین آلات و تمامی تجهیزات مختلف که در طول مدت پروژه مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان دارایی های ثابت یا مشهود و عینی در نظر گرفته می شوند. این اقلام در ترازنامه دسته بندی و طبقه بندی می شوند.این دارایی ها دارای ویژگی هایی نیز می باشند:
همانطور که گفتیم برخی از دارایی ها نیز جز دارایی های غیر مشهود و غیر عینی به شمار می آیند. در واقع اینگونه از دارایی های موجودیت عینی ندارند. دارایی های نامشهود در ترازنامه ،دسته بندی نخواهند شد و بیشتر به عنوان منابع و ذخایر طبیعی در نظر گرفته می شوند. از ویژگی های دارایی های غیر مشهود می توانیم از موارد زیر نام ببریم:
در این بخش توضیح می دهیم که بهای تمام شده اموال و تجهیزات چگونه محاسبه می شود. برای محاسبه بهای تمام شده این نوع از حسابداری، از بهای تمام شده تاریخی استفاده می شود. قیمت خرید نقدی که نشان دهنده ارزش دارایی ها در تاریخ معین است به وسیله بهای تمام شده تاریخی مشخص می شود. در هنگام محاسبه بهای تمام شده به این روش باید تمامی مخارج عادی و ضروری در نظر گرفته شود. برخی از اقلام نباید در ردیف بهای تمام شده دارایی ها و تجهیزات درج شوند:
اما دلیل ثبت این اموال و دارایی ها بر اساس بهای تمام شده تاریخی چیست؟ در واقع بهای تمام شده دارایی ها، ارزش متعارف دارایی را در تاریخ تحصیل آن بیان می کند. این بهای در نظر گرفته شده، به طور کلی بر پایه معاملات فرضی تعیین نشده است، پس می توان به آن رسیدگی کرد. کلیه سود و زیان ها نباید مبتنی بر فرضیه باشند و باید در تاریخ فروش دارایی شناسایی شوند.
همانطور که اشاره کردیم این دارایی ها جزو دارایی های مشهود و عینی محسوب می شوند. بنابراین در روال عادی پروژه می توان از آنها استفاده کرد. در ادامه ویژگی های این اموال و دارایی ها را ذکر خواهیم کرد:
دارایی ها و اموال ثابت مانند اموال و ماشین آلات در مقایسه با دارایی های جاری یک شرکت گردش زیادی ندارند. از این اموال به عنوان دارایی های ثابت و سرمایه ای نام برده می شود. اما اینگونه اموال و دارایی ها شامل چه مواردی هستند؟
در بحث استهلاک دارایی های شرکت در طول دوره های استفاده از این تجهیزات، بهای تمام شده ای را به دارایی های خریداری شده تخصیص می دهند. در برخی از شرکت ها عملیات استهلاک گیری را به صورت دقیقی اجرا نمیکنند. اینگونه شرکت ها با عدم محاسبه هزینه استهلاک و عدم رعایت تطابق درآمد با هزینه در بخش مالیاتی دچار مشکلاتی خواهند شد. در صورتی که دارایی های شرکت واگذار شوند، میزان افزایش در دارایی های بلند مدت ثبت می شود.
عمر فیزیکی تجهیزات ممکن است از عمر مفید آن بیشتر باشد. زیرا در محاسبه عمر مفید تجهیزات علاوه بر فرسودگی فیزیکی که به عواملی نظیر میزان بهره برداری، چگونگی استفاده و برنامه های تعمیر و نگهداشت بستگی دارد، عوامل مهم دیگری نیز مانند مشکلات ناشی از تغییرات در تکنولوژی و بهبود سیستم تولید نیز در نظر گرفته می شود، به جز زمین که عمر مفید نامحدود دارد و غالباً دارائی استهلاک ناپذیر محسوب می گردد. تمامی این نکات باید در حسابداری اموال، تجهیزات و ماشین آلات در نظر گرفته شود.
پیشنهاد می کنیم نرم افزار حسابداری شرکتی ما را در محصولات مشاهده نمایید
